خیابان چهارباغ عباسی

چهارباغ یک خیابان قدیمی در اصفهان است که در دوره شاه عباس اول احداث شد. این خیابان از لحاظ تاریخی مشهورترین بلوار، در سراسر ایران بوده که قسمت های شمالی شهر را به بخش های جنوبی وصل می کند و طول آن تقریباً 6 کیلومتر می باشد. شاه عباس اول پادشاهی بود که پایتخت خود را از قزوین به اصفهان تغییر داد و تصمیم گرفت تمام ثروت هنری کشور را در آن نقطه مرکزی که سال هاست لقب «نصف جهان» گرفته، بریزد. خیلی از افراد برای سفر و گذران تعطیلات، اصفهان را انتخاب می کنند، زیرا برای هر روزی که در آن سپری شود، جاذبه دیدنی وجود دارد و شاید برای دیدن تمام آثار تاریخی این شهر لازم باشد ماه ها وقت بگذارند.

 دو طرف این خیابان قدیمی به درختان چنار و نارون مزین شده که در هر یک از فصل های سال مخصوصا پاییز زیبایی منحصر به فرد و خیره کننده ای خلق می کند. قدم زدن زیر سایه درختان، نشستن بر روی نیمکت ها و نفسی تازه کردن یا دوچرخه سواری در مسیری که خودرویی از آن عبور نمی کند، حس آرامش را به افراد منتقل خواهد کرد. از زمان احداث این خیابان چیزی بیش از یک هزار سال می گذرد و البته طی سال های متمادی دستخوش مرمت و بازسازی قرار گرفته و نهایتا به چنین خروجی جذابی رسیده است. گفته می شود که حتی این خیابان در سالیان دور، نمای خاص تری نسبت به وضع کنونی داشته، برای مثال یک جوی آب از وسط این بلوار می گذشت و با درآمیختن با زاینده رود در آخر به یک حوض ریخته می شد که جذابیت خاصی به خیابان چهارباغ عباسی می داد.

 طراحی این خیابان بیشتر برای گروهی از جامعه معقول به نظر می رسید که از وسایل نقلیه برخوردار باشند، اما شرایط پیاده روی برای افرادی که بدون خودرو قصد تردد در آن را داشتند نیز فراهم بود. فرزند ارشد ناصر الدین شاه، سلطان میرزا ملقب به ظل السلطان، که حکمران وقت اصفهان بود، به مُزدورانش فرمان ویران سازی خیابان چهارباغ را داد و آنان نیز این کار را با قطع درختان آغاز کردند. به محض مطلع شدن عالم گرانقدر، حاج آقا نورالله نجفی اصفهانی از این واقعه ناگوار، به طلبه های حوزه دینی فرمایش کردند که از ادامه این روند جلوگیری کنند. طلبه های که مامور پیش گیری از این رخ داد بودند در چهارباغ با مزدوران ظل سلطان گلاویز شده و در نهایت بر آنان فائق آمدند و مانع پیشروی در نابود سازی خیابان و قطع درختان شدند.

https://mrbilit.com/mag/chahar-bagh-e-abbasi-street/